Everest South Col – South East Ridge Route – part 1. Droga pierwszych zdobywców Everestu cz.1. /Version english and polish/

Mt. Everest has two main climbing routes, the southeast ridge from Nepal and the northeast ridge from Tibet, as well as many other less frequently climbed routes .

South Col – South East Ridge Route – part 1.

Of the two main routes, the southeast ridge is technically easier and is the more frequently-used route. It was  the route used by Edmund Hillary and Tenzing Norgay in 1953 / photo on the right /

With supplemental oxygen, Edmund Hillary of New Zealand and Sherpa Tenzing Norgay made their way to the top via the South Col, that became the most used climbing route to the summit.

May 29, 1953: First Summit !!!!

Most of the mountaineers have their dream to reach the summit of Everest in their life time. For many who are mainly trekkers are contended having the good view of it from Kalapatthar, Gokyo Ri or visiting Everest base camp. For many mountaineers successful Everest expedition is the ultimate goal of climbing in Himalayas of Nepal. Everest expedition via the South Col remains the most popular choice among the mountaineers as it gives the most assured means of reaching the top. Time spent over 8000m. is less in the approach to the summit on the south side as the summit is attempted in one push. Furthermore the south route has a good record of success due to the easy access of the route once it is opened by the first summiters of the season.

Everest South Col Route /click to enlarge map/

click here to watch the climbing route map in motion (uses Quicktime)

Elevations and times between camps

• base camp: 17,500’/5334m
• C1: 19,500’/5943m – 4-6 hours
• C2: 21,000’/6400m – 2-3 hours
• C3:23,500’/7162m – 3-6 hours
• Yellow Band – 3 hours
• Geneva Spur – 2 hours
• South Col: 26,300’/8016m – 1 hour or less
• Balcony: 4 – 5 hours
• South Summit : 28500′ – 8690m – 1 to 2 hours
• Hillary Step – 1 hour or less
• Summit: 29,035′ / 8850m – 1 hour or less
• Return to South Col: 6 -7 hours
• Return to C2: 3 hours
• Return to base camp: 4 hours

Typical climb schedule

• March 27 – Leave US
• March 29 – Arrive Kathmandu, Nepal
• March 30,31 – Kathmandu
• April 1 – Fly to Lukla(9200’/2804m)
• April 2-10 – Trek to base camp (17,500’/5334m)
• April 11-13 – Setup BC
• Apr 14 – 29 May – Climbing Period:
  • C1 (19,500’/5943m)
  • C2 (21,000’/6400m)
  • C3 (23,500’/7162m)
  • South Col (26,300’/8016m)
  • Summit (29,035’/8850m)
• May 30 – Disassemble BC
• May 31 – Trek to Lukla
• June 1 – Fly to Kathmandu
• June 2,3,4 – Weather days or Kathmandu
• June 5 – Depart for US

* Source : – http://www.alanarnette.com/

** see : Mt. Everets web album

– Routes – part 3.Drogi do celu. cz.3. /Version polish and english/

Droga pierwszych zdobywców Everestu cz.1.

Mapka na początku pokazuje drogę jaką pokonali na szczyt jego pierwsi zdobywcy Edmund Hillary i Tenzing Norgay 29 maja 1953 r. Po wielu latach nieudanych prób od północnej , tybetańskiej strony udało się zdobyć Everest od strony Nepalu.
Ta droga na szczyt nazywana jest do dziś drogą klasyczną i w opinii wielu himalaistów jest ona jedną z łatiejszych dróg na szczyt, choć należy pamiętać, że na Everescie NIC nie jest łatwe.
Przypomina o tym książka Wszystko za Everest – Jona Krakauera, w której autor opisuje wielką tragedię jaka wydażyła się na Everescie właśnie na wyprawie chcącej zdobyć Everest od srony Nepalu, kiedy to zgineli tak sławni i doświadczeni himalaiści jak : Scott Fischer i Rob Hall
Drogą tą zdobyła szczyt m.in. Martyna Wojciechowska o czym można przeczytać klikając na link : Everest dla kazdego.. czy to prawda?

Polskie wejścia to :

• Pierwszym Polakiem na szczycie Everestu była Wanda Rutkiewicz, zdobyła go jako pierwsza Europejka i trzecia kobieta na świecie 16 października 1978 roku.

• 17 lutego 1980 Polacy: Leszek Cichy i Krzysztof Wielicki członkowie ekspedycji pod kierownictwem Andrzeja Zawady dokonali pierwszego zimowego wejścia na szczyt. Na szczyt weszli też wiosną Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka wytyczając nową drogę południowym filarem.
• 1989 – Eugeniusz Chrobak, Andrzej Marciniak,
• 1993 – Maciej Berbeka,
• 1994 – Ryszard Pawłowski,
• 1995 – ponownie Ryszard Pawłowski, Piotr Pustelnik,
• 1999 – Jacek Masełko, Tadeusz Kudelski, Ryszard Pawłowski – trzecie wejście !!
• 2000 – Anna Czerwińska,
• 2005 – Marcin Miotk – pierwsze polskie wejście bez tlenu.
• 2006 – Janusz Adamski, Tomasz Kobielski, Martyna Wojciechowska, Dariusz Załuski
• 2007 – Marian Hudek, Roman Dzida, Robert Rozmus.
• 2008 – Agnieszka Kiela-Pałys

A view of Everest southeast ridge base camp.
The Khumbu Icefall can be seen in the left.
In the center are the remains of a helicopter that crashed in 2003.

* Źródło : – http://www.alanarnette.com/

** Zobacz też :  – Routes – part 3.Drogi do celu. cz.3. /Version polish and english/

– Everest marzenie wielu… web album

** zapraszam na relacje z wypraw polskich himalaistów.

zapraszam do subskrypcji mego bloga