Alpinism Online Interviews Simone Moro.

Italian climber Simone Moro is one of the most accomplished and ambitious mountaineers climbing today. He has completed four first ascents of 8000-meter peaks in the winter, and over the course of his career, he has redefined what it means to go light and fast in the mountains, usually without Sherpa support. As he approaches the age of 50, he doesn’t seem to be slowing down in anyway, as he continues to look for new ways to explore the high places of the Earth.

Recently, Simone sat down for an interview with Alpinism Online (English translation here), which turned out to be quite an interesting read. In that interview, he touches upon such topics as what its like to climb in the winter, finding a balance between his expeditions and home life, and what it is like to have a male vs. a female expedition partner. He also shares his thoughts on the most difficult experience he’s ever had in the mountains and the loss of his friend Ueli Steck this past spring.

Simone also says that he still has plenty of objectives he wants to achieve, even as he nears his 50th birthday this month. He says that he continues to keep climbing, and takes inspiration from Spanish mountaineer Carlos Soria, who remains active well into his 70’s.

Moro tells the interviewer that he has another expedition planned for this winter, but he isn’t ready to divulge exactly what that is just yet. He also indicates that he would be willing to join Alex Txikon for a winter attempt on Everest, but that he’d want to do it without the use of Sherpas.

All-in-all, its a pretty interesting article, not just for the insights into Simone’s life and personality, but also his thoughts on mountaineering and where it is headed. This is a guy who has been on the cutting edge of climbing for decades, and he has some interesting perspectives to share to say the least.
Autor : Kraig Becker

* source: – Alpinism Online Interviews Simone Moro

** see also: –

Forbes Interviews 21-Time Everest Summiteer Apa Sherpa.

Autor : Kraig Becker

Who do you talk to if you want to know about climbing Everest? Why, Apa Sherpa of course. After all, he is the man that has stood on top of that mountain 21 times, tying him with Phurba Tashi for the most successful summits of the highest peak on the planet. Recently, Forbes magazine caught up with the now retired Apa and conducted an interview with him, getting some very interesting insights along the way.

In the interview, Apa talks about his first ascent of Everest, how he missed out on the infamous 1996 season, and why he made his last ascent in 2011, well before the disasters of 2014 and 2015. He also touches on what it is like to climb the mountain, providing advice for anyone who is considering doing it themselves. He even shares his experiences with meeting Sir Edmund Hillary, the legendary climber from New Zealand who – along with Tenzing Norgay – was the first to summit the Everest back in 1953.

Apa also talks about the experience of passing through the Khumbu Icefall, widely held as the most dangerous part of the climb from the Nepali side of the mountain. He estimates that he made that trek more than a thousand times, braving the shifting ice there far too often.

In another very interesting story, he talks about how he summited the mountain in 2008 in just 9 days. That was the year that the Chinese closed down the mountain until after their team took the Olympic torch to the top. So, rather than wait in BC, Apa stayed at his home, which is located near by. Then, after the torch circus was over, he reported to Base Camp and was on top of Everest a few days later.

This is a brief, but very interesting, interview that fans of Apa or climbing on Everest won’t want to miss. Read the entire thing here.

And as always, thanks to my friend George for sharing this with me.

* source: – Forbes Interviews 21-Time Everest Summiteer Apa Sherpa

Janusz Kurczab – wywiad dla activelifedvd.pl.

Urodzony 6.09.1937 w Warszawie. Rocznik maturalny 1954. Z wykształcenia trener alpinizmu (AWF Kraków), wcześniej nieukończone studia na Politechnice Warszawskiej i UW. Wszechstronny sportowiec, jeden z dwóch Polaków (obok Jerzego Wojnara, saneczkarza i szybownika) odznaczonych Złotym Medalem “Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” (przyznawanym za osiągnięcia rangi mistrzostwa olimpijskiego lub świata) w dwóch różnych dyscyplinach sportu. Głównie szermierz i alpinista, ale uprawiał również pływanie, narciarstwo wysokogórskie i krótko pięciobój nowoczesny. Wielokrotny mistrz Polski w szpadzie, w 1960 wystąpił na XVII Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie, zdobywca (z drużyną Legii Warszawa) pierwszego dla Polski klubowego Pucharu Europy (1961).

Wspinał się od 1957; dokonał ok. 40 pierwszych przejść letnich i zimowych w Tatrach i Alpach, m.in. brał udział w I przejściu Filara Kazalnicy Mięguszowieckiej (1962 wraz z Eugeniuszem Chrobakiem, Zygmuntem Andrzejem Heinrichem i Krzysztofem Zdzitowieckim), które było przełomowym dokonaniem w taternictwie. Ponadto nowe drogi przez Ściek (1964) na Kotle Kazalnicy, środkiem wsch. ściany Młynarczyka oraz I przejścia zimowe direttissimy wsch. ściany Mniszka i pn. ściany Wielkiej Teriańskiej Turni. W Alpach I przejścia zimowe wybitnych dróg: Bonatti-Gobbi na Grand Pilier d’Angle Mont Blanc (1971), Via dell’Ideale na pd. ścianie Marmolady (1973), dr. Stössera środkiem pd. ściany Tofana di Rozes (1964) oraz nowa droga wsch. filarem Les Droites. Ponadto przeszedł wielkie klasyczne drogi alpejskie, jak Filar Bonattiego na Dru, Filary Walkera i Croza na Grandes Jorasses, drogi Major i Poire na wsch. ścianie Mont Blanc, drogę Philippa i Flamma na Civetcie, oraz Filar Wiewiórek na Cima Ovest di Lavaredo.
Kierował kilkoma wyprawami w góry wysokie: Hindukusz (1972, I wejście – w stylu alpejskim – pd.-zach. ścianą Noszaka); Karakorum (1974, wyprawa zdobyła Shisparé Sar, a K. wszedł solo na Ghenta Sar (7090 m); 1976 i 1982 próby nowymi drogami na K2, odpowiednio do 8400 i 8250 m i Himalaje Nepalu: w 1978 próba na Makalu, w 1980 próba nowej drogi na Manaslu).

Janusz Kurczab był także działaczem Klubu Wysokogórskiego Warszawa (prezesem 1973-77 oraz 1981-84) i Polskiego Związku Alpinizmu. W latach 2003-2007 był redaktorem naczelnym organu PZA “Taternik”. Jest członkiem honorowym Klubu Wysokogórskiego Warszawa oraz Polskiego Związku Alpinizmu.

Napisał wiele książek: “Shisparé góra wyśniona” (1976), “Filar Kazalnicy” (1976, 1995), “Ostatnia bariera” (1980), monografię “Na szczytach Himalajów” (wspólnie ze Zbigniewem Kowalewskim, 1983), przewodniki “Najpiękniejsze szczyty tatrzańskie” (z Markiem Wołoszyńskim, 1991), “Nepal” (1993), “Himalaje Nepalu” (2002, 2007), “Najpiękniejsze polskie szczyty” (1999), oraz 6 książek serii “Polskie Himalaje” (2008).
Laureat nagrody “Explorer” w 2003.

17.03.2010
z Januszem Kurczabem rozmawiał Jerzy Porębski dla activelifedvd.pl

JP:
Szermierka, Olimpiada w Rzymie, wspinanie, organizacja wypraw, redakcja Taternika, autor książek… Czy o czymś zapomniałem?

JK:
Jeśli chcesz być dokładnym, to dodaj jeszcze pływanie (we wczesnej młodości) i narciarstwo wysokogórskie (rozpoczęte zbyt późno – w wieku mocno dojrzałym).

JP:
Dużo czytasz, oglądasz filmy, co wolisz książkę czy film?

JK:
Kiedyś to pytanie byłoby bardziej zasadne bo naprawdę dużo czytałem i oglądałem wiele filmów. Przeczytałem prawie wszystkie pozycje z wielkiej literatury światowej, chodziłem na najlepsze filmy do kina. Ale nie musiałem wybierać, co wolę… Jeden film mi się podobał, drugi mniej. Podobnie z książkami. Choć rzadko wychodziłem z kina, gdy film mnie nudził, to czytanie niejednej książki przerywałem w połowie. Dziś, wstyd się przyznać, czytam niewiele – głównie ciekawsze książki o tematyce górskiej. Filmy oglądam w telewizji, dużo nagrywam. Mam w swojej kolekcji ponad 1000 filmów na płytach DVD i jeszcze paręset na starych kasetach VHS.

JP:
Czy pisanie cyklu Polskie Himalaje było dla Ciebie wyzwaniem czy rutyną?

JK:
Wyzwaniem było tempo pracy, bo sam temat był mi znany i bliski. Ponadto wspomagała mnie bogata domowa biblioteka i Internet.

JP:
Pracowaliśmy odrębnie, pisząc nie widziałeś filmów, zobaczyłeś je po raz pierwszy po oddaniu tekstu. Jak oceniałeś książki i filmy wtedy a teraz?

JK:
Książki znam prawie na pamięć, więc trudno mi je oceniać – nie mam dystansu. Ale sam pomysł tej kolekcji był znakomity! Z pewnością te książki i filmy przyczyniły się do popularyzacji alpinizmu w polskim społeczeństwie. W filmach można zaobserwować znakomitą sztukę montażu Ani Filipow i fachowość Krzysia Wielickiego. Ale już od dawna ich nie oglądałem. Tym pytaniem zmobilizowałeś mnie. Muszę do nich wrócić.

JP:
Zajmujesz się również inwentaryzacją archiwaliów tzw. górskich, jak wiemy rozsianych po świecie. Opowiedz o tym przedsięwzięciu.

JK:
Trochę za wcześnie o tym mówić, bo to jest ciągle w sferze projektów. Inicjatywa zorganizowania archiwum (chyba Ty miałeś z tym coś wspólnego…?) została podchwycona przez Fundację Wspierania Alpinizmu Polskiego im. Jerzego Kukuczki. Pomysł jest taki, żeby zgromadzić w jednym miejscu filmy, zdjęcia i nagrania dźwiękowe z polskich wypraw wysokogórskich w formie elektronicznej. Jeśli nie wszystkie filmy uzyskałoby zdobyć, istotna byłaby wiedza na temat miejsca przechowywania ich kopii, a także – praw autorskich. Uchwała Zarządu Fundacji przewiduje rozwój instytucji Archiwum, a w kolejnych fazach tego rozwoju – zorganizowanie biblioteki alpinistycznej i wreszcie – w odleglejszej już przyszłości i przy ew. udziale środków z Unii Europejskiej – muzeum polskiego alpinizmu.

JP:
Jak widzisz zainteresowanie w Polsce kulturą górską na przestrzeni dziesięcioleci?

JK:
Alpinizm ma szczególną zdolność wytwarzania otoczki kultury duchowej wokół sfery działań czysto sportowej. To wyróżnia go spośród innych dyscyplin sportu. Rozwijająca się już w dawnych czasach literatura taternicka wniosła do literatury ogólnonarodowej cenne, specyficzne wartości. Dziś podobną rolę spełnia również film górski. Dużą rolę odgrywają również czasopisma związane z alpinizmem, czy w ogóle z górami, od ponad 100-letniego “Taternika” poczynając, poprzez rocznik “Wierchy”, do współczesnych periodyków jak “Góry”, “Tatry”, “Magazyn Górski, “NPM”, “Jaskinie” i szereg innych tytułów. Już sama ich ilość świadczy o wzroście zainteresowania kulturą górską. A Internet, który stał się prawdziwą kopalnią wiedzy również o górach, jest również ważnym nośnikiem kultury górskiej.

JP:
Jedyną górą jaką razem zdobyliśmy była Góra Zborów, może coś więcej?

JK:
Bardzo chciałbym, ale obawiam się, że możliwości mojego sztucznego stawu biodrowego sięgają właśnie takiej wycieczki po skałkach lub spaceru wokół Morskiego Oka…

JP:
Zrobiłeś przewodnik po Himalajach Nepalu, a Karakorum? Jakieś plany książkowe?

JK:
Moja znajomość Karakorum dotyczy lat nazbyt odległych, żeby wykorzystać ją do napisania przewodnika. Trekking w górach Pakistanu to sprawa ostatnich 10 – 15 lat. Tam dużo się zmieniło. A poleganie wyłącznie na relacjach innych, lub “zżynanie” z przewodników obcojęzycznych, nie wydaje mi się właściwe. Z wyżej wymienionego powodu po Karakorum już nie będę chodził, a więc i przewodnika nie napiszę. Jeśli chodzi o inne książki, to coś tam rysuje się na horyzoncie. Ale na razie wolę nie zapeszać…

JP:
Czego życzysz młodym ludziom w górach?

JK:
Wszystkim życzę rozsądku we wczesnym okresie chodzenia po górach. Potem można mieć nadzieję, że rozsądek sam przyjdzie wraz z doświadczeniem. Do tych, którzy chcą poważnie zająć się wspinaniem, apeluję o wszechstronność – nie omijajcie żadnej okazji do zdobycia nowych doświadczeń. Najwłaściwszy rozwój alpinisty powinien przebiegać kolejno tak: najpierw ścianka, potem skały, Tatry, następnie Alpy lub Kaukaz, wreszcie – góry wysokie.

* Źródło: – http://activelifedvd.pl/

* Related Links:

– Polskie Himalaje – The Polish Himalayas * Books by Janusz Kurczab

– Pavol Barabas – wywiad dla activelifedvd.pl.

– Bernadette MacDonald – wywiad dla activelifedvd.pl.

* Previous story :

– Anna Barańska: My Everest – Mt Everest North Face International Expedition 2009, part 3.

– Anna Barańska: My Everest – Mt Everest North Face International Expedition 2009, part 2.

– Anna Barańska: My Everest – Mt Everest – North Face International Expedition 2009, part 1.

– Interview with Bernadette McDonald.

– Piotr Pustelnik: Przesuwanie granicy akceptowalnego ryzyka.

– Kinga Baranowska and Piotr Pustelnik new expedition – ANNAPURNA DREAM Expedition 2010.

– Himalaya 2010 climbing season: Tibet Closed as Spring Season Begins!

– The Gear Junkie Profiles Seven Summiteer.

– Interview with Mike Farris: Alone on Everest.

– March and April Climbing Events by American Alpine Institute.

– Interview with Anne-Mari Hyryläinen: The First Finnish Woman on Everest?

– Everest 2010: South Side Update from IMG’s Eric Simonson.

– Everest 2010: North Side Update from an Expert – Jamie McGuinness.

– The Great Himalaya Trail Set To Open Next Year!

– Everest — Gear For The Expedition.

* Polish Himalayas – Become a Fan

** zapraszam na relacje z wypraw polskich himalaistów.

Pavol Barabas – wywiad dla activelifedvd.pl.

Pavol Barabas ur 1959, jest autorem wielu filmów górskich oraz podróżniczych o ludziach w ekstremalnych warunkach.

Zdjęcia robione w niedostępnych, dzikich warunkach, rwących rzekach, lodowych szczytach i najgłębszych jaskiniach z daleka od cywilizacji. Zawsze wyszukuje historie, w których poświęcenie posuwa się poza granice możliwości. Fascynuje go każde spotkanie z inną kulturą. Przyciągają go miejsca związane z buddyzmem tybetańskim i również naturalne społeczności ukryte głęboko w dżungli. Jego filmy mówią o stosunku jaki powinien mieć człowiek do świata, są pełne miłości i szacunku dla przyrody, wielkiej siły duchowej i świadomości etycznej.

Był uczestnikiem wielu ekstremalnych ekspedycji, od spotkania niedotkniętych cywilizacją ludzi z epoki kamiennej w pralasach Nowej Gwinei, przez współodkrycie megajaskini na górze Chimanta aż po udział w pierwszym przejściu Gór Ellswortha na Antarktydzie. Bardzo ciekawe dla widzów są również jego filmy o górach słowackich.

Za swoje filmy otrzymał ponad 200 krajowych i zagranicznych nagród. Został wyróżniony nagrodą Kryształowego Skrzydła, którą corocznie otrzymuje największa osobowość Słowacji. W roku 2006 otrzymał Nagrodę Unii słowackich twórców telewizyjnych i Fundacji Literackiej za wieloletnią twórczość audiowizualną.

16.03.2010
z Pavlem Barabasem rozmawiał Jerzy Porębski dla activelifedvd.pl

JP:
Co jest dla Ciebie wyzwaniem?

PB:
Wielkiem wyzwaniem dla mnie jest zawsze poznawanie nowych miejsc – nowe horyzonty. Człowiek, który zna przyrodę ma wielki respekt dla jej mocy i praw. Dlatego przed każdą wyprawą zawsze przychodzą pytania: Czy dam radę? Czy uda mi się wszystko sfilmować? Czy uda mi się sformułować to czym zostanę wzbogacony. Było tak zawsze kiedy byłem w nieznanych częściach Antarktydy, odkrywałem wielkie jaskinie w górach Wenezueli, spływałem rzekami czy odnajdywałem nieznane plemiona w pierwotnych lasach.

JP:
Co dla Ciebie jako filmowca jest ważniejsze, pokazanie sensu istnienia czy przygoda?

PB:
Każda wielka przygoda dotyka sensu istnienia. Na trudnych wyprawach zawsze znajdziecie w sobie jedną z najważniejszych ludzkich cech, pokorę. Dzięki niej uda wam się przeżyć w ekstremalnych warunkach i na swoich karimatach, docenicie inne ludzkie właściwości.

JP:
Bez czego góry nie istnieją?

PB:
Bez ludzi i obłoków. Ludzie tworzą sposób patrzenia na góry, którego i wy używacie patrząc na poszczególne góry czy szczyty. Ich sposób życia, religie, tradycje i legendy tworzą życie gór. A obłoki? One nam przypominają o upływie czasu i przemijaniu. Na szczytach gór przez długie godziny byłem zafascynowany teatrem przygotowanym przez góry i obłoki.

JP:
Wydaje mi się, że Twoje ostatnie filmy zmierzają w mistycznym kierunku. Gdzie idziesz i czego szukasz?

PB:
Moje filmy zawsze są o przyrodzie, o stosunku do niej. Stawiamy między nami a przyrodą wielki mur. W końcu zaczynamy się jej bać. Bez ubezpieczenia już nie wychodzimy z domu. Kiedyś było inaczej. Przecież my z niej pochodzimy… ale to już temat moich kolejnych filmów – o przeżyciu w dzikiej przyrodzie.

JP:
Podróżowanie, przygoda, mistyka miejsc i ludzi, ekstremalne warunki, jaki jest właściwy porządek?

PB:
Po pierwsze nie lubię podróżować ?. Kiedy muszę się pakować jestem bardzo nerwowy. Przygoda jest wtedy kiedy podróż jest źle przygotowana. Najszczęśliwszy jestem kiedy wszystko czego potrzebuję mam w plecaku, zamyka się za mną dżungla i wszystko zależy ode mnie.

JP:
Już chyba nikt nie wie ile masz nagród filmowych. Czy jest taka, która ma dla Ciebie szczególną wartość?

PB:
No tak, dostałem niewiarygodną ilość nagród. Są festiwale na których dostałem 10, np. w Banff dostałem nagrody w 3 kolejnych latach. Jest to jednak daleko od Słowacji. Najbardziej lubię słowackie nagrody kiedy mi ludzie otwarcie powiedzą co o filmie myślą.

JP:
Kochasz Tatry, można jeszcze zrobić o nich ciekawy film?

PB:
Najgorzej robi się film o tym co człowiek najbardziej kocha. Przeszedłem chyba wszystkie góry na wszystkich kontynentach ale Tatry uważam za najbardziej spektakularne. Zrobiłem o nich już 4 filmy i robię kolejny… Radość i wzbogacenie daje mi już tylko samotne filmowanie. Kamera daje mi możliwość widzenia inaczej niż zwykły obserwator.

JP:
Świat się zmienia. Myślisz, że za parę lat zapłacimy tragarzowi w himalajach kartą?

PB:
Pytaniem jest czy za parę lat będą jeszcze tragarze w Tatrach? Po polskiej stronie zniknęli a w Alpach również. Samotne noszenie jest filozofią życia człowieka z gór. Bez tragarzy schroniska i doliny stracą swój ludzki wymiar. Komercja rządzi się swoimi prawami. Scenariusz będzie taki: wyląduje helikopter przy Chacie Terrego a za towar zapłaci się kartą.

JP:
Jakie miejsce kochasz poza Słowacją?

PB:
Polskie Tatry.

JP:
Jaki film szczególnie lubisz?

PB:
“Czajka” Jonathana Livingstona

JP:
Nad czym pracujesz?

PB:
Kończę ” W cieniu Czyngis Chana”, o przejściu całej Mongolii.

JP:
Boisz się nowych produkcji?

PB:
Staram się iść własną drogą, mieć własny styl, swój pogląd na świat. Cieszą mnie pozytywne opinie o moich filmach nie tylko od jurorów ale od zwykłych ludzi. Cieszy mnie kiedy moje filmy otwierają oczy, zmieniają życie. To nadaje mojej pracy sens a jak długo będę miał coś do powiedzenia będę robił filmy. Czasem w kąciku duszy mam obawy czy uda mi się przeskoczyć nad poprzeczką, którą sam zawiesiłem.

JP:
Za 10-20 lat bedziesz mieszkał w Tatrach czy robił filmy?

PB:
Będę jeździł w Tatry i robił filmy.

* Źródło: – http://activelifedvd.pl/

* Related Links:

– Bernadette MacDonald – wywiad dla activelifedvd.pl.

* Previous story :

– Anna Barańska: My Everest – Mt Everest North Face International Expedition 2009, part 2.

– Anna Barańska: My Everest – Mt Everest – North Face International Expedition 2009, part 1.

– Interview with Bernadette McDonald.

– Piotr Pustelnik: Przesuwanie granicy akceptowalnego ryzyka.

– Kinga Baranowska and Piotr Pustelnik new expedition – ANNAPURNA DREAM Expedition 2010.

– Himalaya 2010 climbing season: Tibet Closed as Spring Season Begins!

– The Gear Junkie Profiles Seven Summiteer.

– Interview with Mike Farris: Alone on Everest.

– March and April Climbing Events by American Alpine Institute.

– Interview with Anne-Mari Hyryläinen: The First Finnish Woman on Everest?

– Everest 2010: South Side Update from IMG’s Eric Simonson.

– Everest 2010: North Side Update from an Expert – Jamie McGuinness.

– The Great Himalaya Trail Set To Open Next Year!

– Everest — Gear For The Expedition.

* Polish Himalayas – Become a Fan

** zapraszam na relacje z wypraw polskich himalaistów.